POMOC

Pomoc czasami jest, jak wiatr, wszędzie.

Tajemnicą, kiedy i skąd przybędzie.

Przynętą na Nią proszenie.

Choć zdarza się, iż się pojawia na palca skinienie.

Wiatr wchodzi drzwiami, przez okno, bez uprzedzenia.

Pomoc często, tak robić się krępuje i oczekuje zaproszenia.

Pyta, czy może.

W dodatku, o jakiej porze.

Dlatego, że chce być mile widziana,

A nie, na dzień dobry, przeganiana.

Jednak nie zawsze czeka, na dobre słowo ze strony osób w potrzebie.

Wiedząc o tym, że wielu by chciało, ale się boi poczuć, jak w niebie.

Nie wierzą w zmianę swojego losu, w siebie i tym samym drugiego człowieka.

Negują to, że Pomoc, gdzieś za rogiem czeka.

Wtedy przychodzi nieproszona i jak natura, wnętrze leczy,

A ten, który tak niedawno, był przeciwny jej goszczeniu, widzi, że sam sobie przeczył.

Bo trzeba wiedzieć, że dorośli ludzie, często mówią to, co myślą, nie czują.

Jest to powodem, że nie tak, jak by chcieli, z drugim człowiekiem się komunikują.

Pomoc, od wiatru, też się różni.

Na pewno nie lubi, jak on próżni.

Bo tam, gdzie pusta przestrzeń, wiatr bawi się beztrosko.

Pomoc z kolei, wszystkich odczuwających pustkę, otacza troską.

Wiatr gna przez łąki i lasy nieokiełznany.

Ona natomiast posłusznie, realizuje cel sobie obrany.

Pomoc też może, przybierać różne postacie.

Wiatr, jak go już na swej drodze spotkacie,

Wygląda tak samo, tylko zmienia się jego siła.

Pomocy również, w zależności, jak osoba jej potrzebująca, w nią wierzyła.

Jeśli pragniecie pomagać, czujecie w swoim sercu chęć wspierania.

Czyńcie to, nie koniecznie oczekując do tego zapraszania.

Możecie sami znaleźć Pomocy adresata.

Zaproponować mu taką jej postać, przed którą nie ucieknie, a będzie chciał się z nią bratać.